КӨҢ, себ. (Гиганов) күн кыс, (ЗДС: 354) күнцүк «рабыня-наложница» < гом. кыпч., чыгт. күң, бор. төрки (ДТС: 323 һ.б.) küŋ id., чаг. ш. ук төркм. гүң «әнисе фарсы булган төрекмән», үзб. гунг «саңгырау, чукрак». Будагов II: 158–160; Räsänen 1969: 142; ЭСТЯ VI: 142.