КӨЙ II: көй каз (ДС II: 127) «гусь, гуси, гуляющие на свободе без особого присмотра (осенью)» < бор. төрки (ДТС: 312) kög «иреккә җибәрелгән терлек», kök «иркендәге, азат, ирекле». Шуннан бор. кöк түрк «күктүрк » этнонимик тәгъбире килә: «азат һәм көчле» дигән сүз булып чыга. Чаг. Киек.