КӨЗӘН II(көзән җыер-у «стягивание көзән ») «судорога; паралич» > удм. кузен id., чув. кĕсен «кутырлау», мар. кĕсäн, күсен «сеңер», күсен шупшмаш «сеңер тарту – көзән җыеру». Мар. сүзе тат. теленнән булса, бу – халык этимологиясе буенча мәгънә үзгәреше. Тат. көзән исә көзән I сүзеннән: сасы көзәннең сыекчасыннан сеңер тарта, тән кутырлана һ.б. Көнч. Азия халыкларында көзән хикмәтле хайван дип исәпләнә, к. Сидихменов 2000: 68.