КӨЗ «осень» < гом. төрки күз ~ чув. кĕр, кĕркунне «көз, көз көне» < бор. төрки *küˉrg, к. төр. güz, төркм. гүйз, күйз id. Räsänen 1969: 312, ЭСТЯ III: 94–95. Чаг. ш. ук төр. güzei, küzei «тауның күләгәле ягы; төньяк», венг. köd «томан; көз», удм. гöр «зыкы, кырау» < төрки ? Федотов I: 277; ЭСТЯ VI: 130.

Дерив.: көзле (язлы-көзле); көзсез «көз җитмичә»; көзләү; көзлек (күп мәгъ., «көзен чәчелгән, уҗым» мәгъ. бар) һ.б. К. Көзләч.