КОТЫЛ-У[кŏтŏл-] «спасаться» < гом. кыпч. қутул-, қуртул-, қутрул- (к. Егоров 1964: 295–296) < бор. төрки qutul-, qurtul-, qutrul- (ДТС: 466, 473–474) – кот < qut сүзеннән, ихтимал, аның фигыль коррелянты *qut- < qurt- «котка ия булу» сүзеннәндер. К. Коткар-у.