КОРАМА, диал. корамыш «сборный, лоскутный; сшитый из разных кусков» < гом. кыпч., үзб., уйг. қурама, қурамаш, уйг. қуралма id. қура- «корау» фигыленнән. К. түбәндәгене.

Урта Азия халыкларында, кыпчакларда һ.б. корама (юрган, кием һ.б.) явыз рухлардан, сихердән саклый дип исәпләнгән (к. Таджики Каратегина и Дарваза. Душанбе, 1970: 203–225).