КОҢГЫЗ[қŏңғŏз], диал. (злт.) қŏңғŏр «жук» ~ башк. қуңгыҙ, каз. қоңыз, уйг., кырг. қоңуз, куңуз, коңгаз, чыгт., бор. төрки (Räsänen 1969: 281; ДТС: 456) qoŋuz, qonuz > алт. коңос, комыс, коос «коңгыз» ~ монг. ғуур «нөр; бөҗәк курчагы»; бор. монг. (Поппе 1938: 157) qonquzuk ~ чыгт. qonquz ~ як. хомурдуос «коңгыз», к. чув. хăмăр «бал корты; бөҗәк». Гар. хунғус «коңгыз» төрки телләрдән булса кирәк. ЭСТЯ VI: 61–62.

Коңгыз сүзен коңгыр(т) сүзе белән тәңгәлләштерергә мөмкин. Икенче яктан к. алт. коңыз, комыс «кубыз» (кайбер коңгызлар кубыз авазлары чыгаралар).