КОМЫЧ [қŏмŏч] «крестец; репица, копчик» > чув. кăмăч «кузна төре» < ком. қуймуч, нуг. қуймыш «комыч», к.-калп. қуйымшақ, кырг. қуймулчақ «комыч сөяге» – коешкан, койрык сүзләре белән тамырдаш булса кирәк (кŏмŏч < *куймулч ?).