КОМСЫЗ[қŏмсŏз] «жадный» ~ башк. қомһоҙ id. – ачык түгел, чаг. башк. (БТДҺ: 198) қом, қон, алт. (Радлов II: 667) қом, қум «иганә, бөтен җәмәгагә төшкән түләү – салымнарны үтәү өчен үзенә салым салынмаган кешенең дә өлеш кертүе», шуннан қумсуз ~ қумсыз «җәмәгать кассасына берни дә бирмәүчән» сүзе ясала ала. Ләкин комсыз сүзенең бор. қомыс (к. Комсар-у ) нигезеннән дә ясалуы ихтимал. Чаг. консыз. Монда төрле контаминацияләр бар бугай.

Дерив.: комсызлан-у, комсызлык.