КОЛАЧ «размах рук; обхват, охват» ~ башк. қолас id. < гом. төрки қулач (> нуг., каз., к.-калп. қулаш, каз. қŏлаш) > чув. хăлач id., ш. ук. «сажин», төр. (Steuerwald: 562) «1,83 метрлы үлчәү берәмлеге», көрд. kulaç «кул яссуы» гына. Төр. диал. (DS VIII: 2907) kolanç «колач» бу сүзнең фигыльдән ясалганлыгын күрсәтә шикелле. Кул < қол сүзе белән турыдан-туры багланмый (фонетик закончалыкларга хилафлык килеп чыга), ләкин к. төр. kol acısı «ике кул арасы». ЭСТЯ VI: 129–131; Федотов II: 321.

Дерив.: колачлы, колачсыз (еш кына абстракт мәгънәләрдә); колачлык; колачла-у, колачлан-у, колачлат-у.