КОЛА II: кола ялан «совершенно голая степь (равнина)» ~ кр.-тат. (Dobr. II: 326) kolan ~ kulan çöl id., үзб. қула туз (түз), к.-балк. кула тюз «кола ялан» – кола I белән бердәй һәм «ку төсендәге» дигәннән булса кирәк, к. тув. кувала «кола ат» (< ку ала?), к. абаз. (< төрки) къвлан «чуар (ат)».

Бор. чыгт., бор. монг. qola kēr «ерак дала» (к. Поппе 1938: 300) сүзе дә шуңа мөнәсәбәтле. К. Joki 1952: 188, Räsänen 1969: 298, ССТМЯ I: 428.