КОЙ-У «лить; лить плавленый металл и т.п. в форму; рассыпать» < гом. кыпч., чыгт., уйг., госм. қуй- (~ чув. хÿр-, хор-) < бор. төрки (ДТС: 463–464) qu-, qud-, quj- > сары уйг. quz-, qoz-, хак. хус-, қус-, тув., як. қут- id. к. Räsänen 1969: 296; ЭСТЯ VI: 109–111; Федотов II: 361.

Кŏй- < куй- сүзеннән күп кенә яңа нигезләр ясалган, к. Коем, Койма, Коймак. Кайбер телчеләр кое сүзен дә кой-у белән баглыйлар, без аларга кушылмыйбыз. Тат. регуляр дерив.: коел-у, коен-у, коеш-у, койдыр-у; койма (яңгыр), койгын (яңгыр төре).