КОЕШКАН [қŏйŏшқан] «подхвостник (часть сбруи)» ~ башк. қойошқаң, қойосқан «эшлия каешы» (?) < гом. кыпч. куйышкан «койрык асты бавы» (куман. coyskan, kojšnak, нуг., каз., к.-калп. қуйысқан, кырг. қуйушқан), кр.-тат., ком., шор. қуушқан, госм. қойашқан, хак. хосхун, қоскун ~ бор. монг. qudusqa < quduzgan id. ~ qudruq – qudur-uq «койрык» белән нигездәш (к. Räsänen 1969: 297: r > z). Сүзнең қуйылған варианты да бар, к. нуг. (Dobr. II: 394) ийэр бавын бик тартып, куйылганын кыскартып... атына сэкереп менгән, ди (Бүзьегет). Гомумән, бу сүзнең вариантлары аеруча күп.

К. бор. төрки qudurγun «коешкан» ~ тув. қудурга, як. қудурган, эвенк. монг. кудурга, худурган, худраға «коешкан» һ.б. (МК, ДТС: 464); ССТМЯ I: 423–424; ЭСТЯ VI: 116–117 (қуйруқ матдәсе эчендә), 182–183 (қушғун ~ қушқан ~ қоiшнақ матдәсендә).