КОЕЛ-У[қŏйŏл-], миш. кыйыл-у «рассыпаться, сыпаться; осыпаться, падать, литься, течь; вывалиться; изготавливаться литьем» – тат. телендә күп мәгънә алган һәм киң кулланылышлы бу сүз Кой-у (к.) фигыленең төш. юн. генә.

Дерив.: коелдык, коелма; коелдыр-у, коелыш-у; диал. қойлоқ «су агып төшә торган торба», қойлоқ-у → койлокма һ.б. тат. теленең үзендә ясалган сүзләр.