КОБАУ[қŏбаw], себ. (Тумашева 1992: 79) қубак «болотистое озеро, озеро посреди болот» ~ иске тат., каз. (Будагов II: 69) қоба, каз. қобу, қопа «корыган күл», аз. (АДДЛ: 144) гобу, гобый «субасар иңкүлек, сазламык күл яки елга», алт. кобы «кобау; чокыр, өңгер; өн»; к. ш. ук башк. (БТДҺ: 195) қобау «ана бал корты оясы». Чаг. Купкы. Рус. кубак «сазламыклы күл» (< тат.) тур. Аникин: 311.

Башкортстанда Кобау дигән авыллар һәм кабилә атамасы бар. Болар бүтән сүз булса кирәк.