КОБАГА «боковая доска (лодки и т.п.); водосточный желоб; (БҺҺ II: 111) карниз» ~ ком. қобаға «чана шуарга улак»; чаг. башк. (к. БТДҺ: 195) қобаға «шпатель, штукатурканы тигезләү коралы», гом. тунг. (ССТМЯ I: 421) куба- «(тактаны һ.б.) ышкалау». Ясалышы буенча (-ға < -ғай) қŏбаға < қубаға(й) монг. сүзе. К. Коба II.