КОБА I, куа «тёмно-жёлтый, светло-коричневый», куба «бледный, бурый» (Троянский II: 58), кŏба «буланый» (Троянский II: 63) ~ чув. хăва [хŏва] < болг. *һоwа > мар. ува «кара көрән» < гом. кыпч., алт. қуба, қува, қуа, хак. хува – һәртөрле корыган үлән төсләре; бу сүз күп вариантлары белән ку һәм куа сүзләре белән тоташа, һәрхәлдә бер үк сүзнең вариантларыннан берсе итеп карала ала. Ләкин к. ш. ук яз. монг., маньч. хуба «гәрәбә; гәрәбә төсендәге» > хәз. монг., бур. хуба, хубан «коба» (рус. «светло-жёлтый» диелгән), К. Räsänen 1969: 295; ЭСТЯ VI: 94–96 (һәр ике сүзлектә күп материал). Чаг. Кола.