КИЧЕК-Ү(кичекте, кичегә) «опоздать» ~ башк. кисек-ү id., башк. диал. (БТДҺ: 146) «кич җитү» – *кич-ү «кич (соң) булу» фигыленең интенсивлык формасы.

Дерив.: кичегел-ү, кичектер-ү.