КИТЕР-Ү «привести, приводить» < тат. диал., башк. килтер-ү ← кил-ү (шуның йөкл. юн.). ЭСТЯ III: 31–32 (Э.В. Севортян китер- һәм килтер-, гом. төрки кэтүр- һәм кэлтүр- һ.б.ш. парлар арасында мәгънә аермалыклары таба).

Дерив.: китерел-ү, китереш-ү; китерт-ү.