КИСТӘН, диал. (ЗДС: 316) кистан «кистень, палка или шнур с железной головкой» > чув. кистен, мар., удм. кестен «кистән; бизмән таягының башы»; рус. кистень < тат. (Фасмер II: 240) ~ чыгт. (Будагов II: 177) кистан, фар. кäстäн id. Федотов I: 299; ЭСТЯ V: 58 (чыгт. кескен id. төп форма итеп китерелә, ләкин, безнеңчә, бу шикле).