КИРТЕН-Ү диал., иск. «зарекаться, горячо утверждать» ~ хак. киртiн-, алт. кертин- < бор. төрки kertün «ышандыру, раслау, дөресләү», (ДТС: 301) kertgün-, kertkün-, kertkin- «инану» һ.б. ← Кирт-ү (к.), Кирчәк.