КИРГӘК, диал. кирәк «чужбина; чужой», киргәк «отчуждённый; нелюдимый» ~ башк. диал. (БТДҺ: 145) кирәк id., ш. ук башк. кирә қŏрт «аерылган күчкә куныр урын эзләгән бал корты», кирәлә-ү «аерылган күчкә кунырга урын эзләү».

Морфологик составыннан чыгып, киргәк сүзе *кир - фигыленнән дип әйтергә мөмкин, ул фигыль исә гиз-ү (к.) белән чагыштырыла ала. К. Кирәк II.