КИРӘК-Ү(кирәгү), диал. кәрәк-ү «стать, становиться нужным» < гом. төрки кэрэк- < кэргэк- id. ← кэргä- «җитешмәү, җитмәү» («җитми > кирәк»), ләкин шуннан ары этимология куе томанда кала. А. Йоки kergе- < монг. kerege- «аркылы-торкылы бәйләү» дип бара (Joki 1952: 177), ул чагында кирәк-ү фигыле кирәгә белән тамырдаш булып чыга!