КИПКЕР, диал. (ЗДС: 290) кәпер, кәпкер, кәпкир, (Будагов II: 112) кебiиръ «шумовка, дуршлаг», «пончики, испекаемые в дуршлаге» ~ каз. (ҚТДС: 143, 144, 150, 153) какбiр, кәкбiр, кәкбар, кекпiр, кепкiр, уйг. кәпкүр, кырг. кепкир, кепкүр, төркм. кепгир «тишекле чүмеч» < фар. кäфгир, кäфкгир «кипкер, тишекле чүмеч», сүзмә-сүз «күбек алгыч» (кäфк «күбек», гир ← гирифтан «алу»). Иске әд. телебездә нәкъ фарс. әйтелгән кәфкегир «мәрхүмне искә алу кичәләрендә так санда пешерелә торган кечкенә кабартма» сүзе кипкер дә пешерелгәне өчен шулай аталган.

Кәпкер вариантын Кәпкер «сүзчән» (к.) сүзе белән бутамаска.