КИҢӘШ, диал. (Тумашева 1992: 95) кәңәш «совет» ~ башк. кәңәш id. > чув. канаш, мар. диал. кäңäш, каңаш, удм., манси. кенеш, кеңеш < гом. кыпч. кэңэш, кäңäш < бор. төрки (ДТС: 298–299) keŋäš, keŋiš > угыз. геңәш, гәңәш id. keŋä- «киңәш бирү» фигыленнән ясалган исем (к. алт. диал. кеңеш-, кäңäш- «тыныч кына аңлату»), бу фигыль исә кэң тамырыннан, к. Киңәш-ү. Киңәш < кэңэш > кәңәш сүзләре төрки телләрдән күп күрше телләргә кергән (мәс., абаз. к’аңаш «киңәш»). Räsänen 1969: 253; Федотов I: 222–223; ЭСТЯ III: 21–23.

Дерив.: киңәшләш-ү; киңәшче, киңәштәш.