КИҢ IIиск. (в эпосе татар, башкир) «название высокого чина в Золотой Орде, у ногайцев, у крымских татар». «Идегәй»дә Киң Җанбай Туктамыш ханның «премьер-министры», иске Кырым ханлыгы документларында (Будагов II: 22) қалғäй, нураддин һәм киңбуй – ханнан кала өч югары чин. Киңбуй дигәндә буй «кабилә» булса кирәк. Тарихчы Әзһәр Мөхәммәдиев бу киң сүзен герм. телләрендәге киң «король» сүзе белән чагыштыра. К. Буй II, Киңәшү.

Дерив.: киңлек; киңчә; киңәй-ү (һәм аның юн. формалары).