КИНӘН-Ү, диал. (ДС I: 89; ДС III: 83 һ.б.) кинәл-ү, килән-ү, киңән-ү «наслаждаться достигнутым, чувствовать удовлетворение (от осуществления чаяний)» < гом. кыпч. кэнэн-, кэнэл- id. ← (каз.) кэнä- «канәгать булу» фигыленең кайт. һәм төш. юнәлешләреннән (тат. диал. килән- < кинәл- метатеза, киңән- халык этимологиясендә киң сүзенә нисбәтләүдән), к. ш. ук чув. кан- < *кән- «тынычлану, тынычлык; кинәнү; ял итү» – болг. теленнән, килен-, кинел- «кинәнү» – татарчадан. К. Кинән, Кинәт. Чув. кан- «кинәнү, ял итү, тынычлану» сүзенең этимологиясен М.Р. Федотов (I: 212) қан-у (к.) фигыленнән эзли, ләкин бу бик шикле. Кинәл-ү, ихтимал, тув. хенер – «кинәт эшләнү, булу» белән бердәйдер.

Дерив.: кинәнеш-ү, кинәндер-ү (шуннан – кинәндергеч һ.б.); кинәнеч .