КИНӘ, (ТТДС I: 238) кенә, иск. (Акмулла һ.б.) кен, кене, кин «затаённая враждебность, мстительность; злопамятность» ~ башк. (БТДҺ: 138) кенәм id. > мар. кĕнä, кына id. < фар. кин, кина «кинә, ганвә» ~ сугд. ken, kyn < бор. ир. kaina, авест. kaena һ.б. id., һинд-евр. сүзе, шуннан ук рус. каять «үкендерү; үч алу» һәм цена «бәя, хак» – төбендә «үч бәясе, җинаять өчен түләү, сатисфикация». Абаев I: 296; Фасмер II: 216. Чаг. як. киң «усаллык».

Дерив.: кинәле, кинәсез; кинәчел, кинәлә-ү.