КИКСӘ диал., иск. «дряхлый» ~ үзб. кекса id., каз., к.-калп., кырг. кексә «карт; хәйләкәр», каз., кырг. кекчил «үпкәчел, үчегүчән» ~ төркм. (ТДГДС: 55) гекшиллә- «картаю»; к. чув. кив, кивĕ «иске; карт» < бор. тат. киw < киг < кик «үчегүчән» сүзеннән булса кирәк, ягъни картайган кешеләрнең үпкәчел булып китүеннән. К. Кик.