КИК (ЗДС: 308) «мстительность; враждебность; злоба» ~ чув., як. кик, гом. төрки кек [кэк] < бор. төрки (ДТС: 294) кек id. К. ш. ук (ЗДС: 286) кәк, кәкцек «тәкәббер» диелә. Бор. төрки бу сүз деривацияле: kek kör- «нужа күрү», kekčür-, keknä-, kekräs, kektäš- «дошманлашу, ачуланышу һ.б.ш.» Räsänen 1969: 247–248 (күп мисал). Федотов I: 291. К. Кәгә-ү, Кигәй-ү .