КИЗРӘН-Ү диал. (ТТДС I: 248) «содрогаться, дрожать» > чув. кисрен- id., удм. кисыраны- «бөрешү; җыерылу; оялу»; мар. киж- «өшү, туңу» < тат. киз- (?). Чаг. бор. төрки (ДТС: 305) kezik «бизгәк» – бәлки, кизү «чират, эпидемия» сүзенә тоташадыр. Федотов I: 299 (бик кыска – фиксация генә бирелә). Чаг. Кәс II .