КИБЕТ, диал. кибит «лавка, небольшой магазин» > чув. кипĕт, типĕт, мар. кевыт id., удм. кебит «тимерлек; кибет» < бор. төрки kebit «кибет» < сугд. qру «кибет» (к. Räsänen 1969: 244), к. ш. ук урта төрки, куман. кэбит, кäбит, бор. уйг. кäбүт «кибет» ~ гар. қуббäт «чатыр; гөмбәз» >> рус. кибита, кибитка «тирмә, арба өстендәге торак» (к. ш. ук Аникин: 286). Күрәсең, кибет тәүдә арба-чана өстендә йөргән. Будагов II: 172.