КЕСӘ «карман» > чув. кĕссе < гом. кыпч., төркм. кисе, кисэ, кар. кэсэ, госм. кäсä, үзб. кийсә, къстә (ЎХШЛ: 146), үзб. кисса, бор. төрки (ДТС: 310) kisä «кесә, янчык, кисет» < гар. кис, кисä, кисäт «янчык» < грек. κιcτīς «пакет, букча, янчык» (шуннан киста «эчтәге авырулы бүлтәймә»). Күп телләргә таралган сүз. Удм. кис, кисы «кесә», мар. кисä «икмәк янчыгы», кĕшан, күсен, чув. кăсийе (к. Кесия ) «кесә» – татарчадан түгел, бүтән чыганактан (к. Федотов I: 285). Кесә сүзе тур. әдәбият ишле, к. Zenker: 785; Абаев I: 613; Аникин: 292 (шунда ук әдәбият күрсәтелә). К. Кисет.