КЕРФЕК, диал. керпек «ресница» < гом. төрки кирпик, хак. кĕрбĕк, алт. кербех, кирбик, тув. кирбик, чув. диал. хăрпăк id., башк. керпек id., ш. ук «бөрмә» (к. БТДҺ: 139). Чаг. аз. диал. гырп < фар. харб «кылчык, тикән». Тат. вариант бор. уйг. диалектларыннан (п > ф). Ихтимал ки, бу сүздә ике нигез контаминациясе бардыр, чаг. тат. диал. керпе-ү «күзләрне челт-челт йомгалау» < келпе-ү (к. Келпе-ү ). ЭСТЯ V: 74–75; Федотов II: 333–334 (керпек ~ кырпу димәкче).