КЕРПЕ «ёж» < гом. кыпч. кирпи, уйг. кирпэ ~ чув. гĕрĕп id. К. Насыйри (ЛТ I: 181) бу сүзне фар. харпушт, харпүштэк «керпе (энәле тире)» сүзе белән чагыштыра. К. Керфек. Чаг. башк. диал. керпек «чәнечке», «борындык (агач авызлык)» (БТДҺ: 139). ЭСТЯ V: 72–73.