КЕРЕШ-Ү «входить друг в друга (друг к другу); приниматься за дело (входить в подробности дела)» > чув. кĕрĕш-, мар. кĕрĕш, кырыш, удм. кереш-, кырыш- «яллану; эшкә керешү» < гом. кыпч., үзб., тув. һ.б. кириш-, төркм. гириш-, төр. giriş- id. Кер-ү сүзеннән.

Икенче бер фараз да игътибарга лаек: гом. төрки кириш- «керешү» бор. кир- «башкару» сүзенең урт. юн. К. Күр-ү II.