КЕМСӘ иск., кит., диал. «нéкто, некий человек» < иске тат. әд., диал. кемирсә < бор. төрки (ДТС: 307) kim ersä «кем булса (шул)», уйг. кимәрсә «кемсә, нәрсә», әрм.-кыпч. kumesä, кар. күмсэ, күмэрси, күмәри «кемсә; кемдер; кайбер кеше». К. Кемсәнә.