КЕМ «кто» < гом. төрки ким ~ чув. кам < *кәм ~ иске тат., башк. диал., алт., бор. төрки кäм (к. Радлов II: 1416) ~ монг. кем, хэм, кен id. Үзб. диал. күм, кым, тув. кум, кым вариантлары икенчел, әлбәттә. Чаг. һинд-ир. kа, kаm, ki, kom (к. Абаев I: 595), санск. kim «кем, кайсы, ничек, нинди» – ностратик сүзләрнең берсе. К. Ки . Будагов II: 181; ЭСТЯ V: 67–68; Федотов II: 219–220.

Дерив.: кемлек.