КЕЛӘП «кляп» – гадәттә ручадан дип уйланыла, ләкин сүзнең яңгырашы ук моңа шик тудыра. Фасмер (II: 260) кляп сүзенә төрле охшаш сүзләр китерә дә азакта «тёмное слово» ди. К. төр. (Будагов II: 133) кiлпэ «тышау», келепчэ «кечкенә келәп» < фар. келебче id. < келеб «киләп; төргәк».