КӘШТӘ (ЗДС: 295) «полка (к. Киштә )», «доска, жердь, на которой навешивается колыбель для покачивания» ~ уйг. кеште «чигелгән бизәк; бизәкле-бидәрле такта» < фар. кäште «чигелгән; бизәкләнгән». Чаг. иске тат. (Будагов II: 177) киштәмәк «чигү».

Татарларның бәбиләрне яратуын белдергән сүзләрнең берсе.