КӘҮСӘ[кәwсә] «ствол дерева», (ТТДС II: 198) «туша» ~ төр. kevse id. Ачык түгел. Чаг. чув. диал. кĕвсе, кепсе «күсәк; ахмак», кабарда. (< төрки) күпсэ «сабак, кәүсә». Чаг. Гәүдә .

Дерив.: кәүсәле.