КӘС I, диал. кәз «дёрн; дернина (кусок дёрна, используемый для сложения стены); целина; борозда, ком вспаханной земли», диал. кәс «кизәк, торф кирпече, уалучан; таркау, ш. ук кеше тур.» ~ башк. кәс, кәрс, кәрç, удм. кäрш, мар. кäш, каш «кәс» – Идел-Урал регионына хас агротехник термин. Чаг. чув. кас, касă «буразна; җир кишәре, яңа эшкәртелгән җир». Каз. (ҚТДС: 143, 146) кас, кәс «кәс» татарчадан булса кирәк. К. Кизәк.