КӘРЧЕ-Ү, диал. кәрсе «перекисать; закисать; превращаться в спирт» ~ башк. кәрсе id. < *эки эгэрчи- «ике тапкыр әчү» ← бор. монг. aγarči- монг., бор. төрки эгэрчи-//агарчы- «агу, әчү» сүзеннән (ачы//әче параллельлеге бик борынгылыктан килә). К. монг. харза < қарца «дүрт тапкыр куылган аракы», арза < арца «өч тапкыр куылган аракы (самогон)».