КӘНТ, кәнде, кәндә диал. «точь-в-точь» ~ төр., аз., төркм. кенди, кенды, кәндү, кәндүси (> к.-балк. кенси, кеси) «үзе» ~ як. кини, киэнэ «ул, шул, үзе», киэнэ «аныкы; аның; үзенеке», бор. төрки кэнт, кинт «үзәк» сүзеннән (шуннан ук к. Кендек ), к. Убрятова: 279–292. Räsänen 1969: 252 (бор. монг. gendün белән чагыштыра).

Тат., башк. (ТТДС I: 268; БТДҺ: 172–173) кәлдә, кәллә, кәлле «кәнт, нәкъ» < кәнтләй. Чаг. төр. kendigelen «кинәт (үзе килгән)», kendilik «үзенчәлек» һ.б.

Фар.-таҗ. канд, кэнд «үзгенәсе» төрки телләрдән булса кирәк.