КӘНИЗӘК, диал. кәнизә, себ. канисәк (к. Тумашева 1992: 118) «рабыня-наложница; прислуга знатной женщины» ~ башк. кәнизә id. < фар. кäнизäк, кэнизэк «кызыкай, кызчык» ~ сугд. knсуk «кыз» – фар. кäниз (< бор. фар. kanis, авест. kainyā, санск. kanyа) «кыз бала» сүзенең кечерәйтү-иркәләү формасы.