КӘМӘР I«украшенный пояс (военного чина, жениха, невесты)» > чув. диал. кемер < төр. < фар. камар, кэмэр «билбау, билдәк, билдәмә; җәя; гөмбәз; диадема; акведук; бию төре» < авест. kamara, санск. kamar id. Platts: 848; Будагов II: 137. К. Кимәшә.