КӘЛИНКӘ «калитка» (ТТДС I: 268) ~ чув. (Сергеев 1971: 71), калинкке, каленкке id. < рус. калитка яисә рус. диал. калинка сүзеннән, рус. сүзе бор. төрки («Угызнамә»дә) қалиқа «капка» < бор. монг. *qaγalinqaj id. сүзеннән (асылда калкан белән бердәй): чаг. хак. диал. қаалқа «кәлинкә», алт, (Баскаков 1965: 204) калыткы «капка» һ.б. Шулай итеп, кәлинкә «безнең сүз».