КӘЛӘШ «невеста; молодая жена» > мар. кäлäш id. *кәләшле, *кәләшүле «сговорённая» сүзеннән (рус сүзенең семантик структурасына игътибар!) эллипсис, иске тат. кәләш-ү «сөйләшү, кодалау» фигыленнән. К. кар. келяшмяк, келяштирмяк «ярәшмәк, ярәштермәк», келяшмиш (ком. гелешмиш) «кәләш», чув. калаçтар- «кодалау, ярәшү» (<*кәләш-тәр-), ком. геле-, гелеш-, к.-балк. келе-, келеш- «сөйләшү, ярәшү» (к. Кәләче ). Räsänen 1969: 249 (аз әйтелә). Кэлэ-, хэлэ- «сөйләү» сүзенең «кыз сорату, ярәшү» мәгъ. монг., тунг.-маньч. һәм фин-угор телләрендә дә бар (к. Кел ).

К. ш. ук морд. кяляцямс «димләү; күңдерү» < миш. *кәләч- id. Төр. keleş «матур, гүзәл» (кыпч. телләреннән).