КӘКӘЙ, кәкәч, кәк «нечто грязное, кака» ~ мар., чув. какка id. мәмәй, мәмәч кә каршы куела. Чаг. бор. төрки (ДТС: 422) qaqač, рус., укр. как, какай, төр. kаkа «нәҗес, тизәк» һ.б. күп телләрдә бар. Фасмер II: 162–163; Федотов II: 213; Аникин: 237.