КӘЗӘНКЕ, диал. кәзәнкә, каз′ун′ка, кәзүңкә, кизәңке һ.б. «голбец, запечек» (ТТДС I: 226, 267; ЗДС: 304–305) ~ удм. диал. (Кельмаков 1977: 54) каз′онка «небольшие полати за печкой», мар. казаньга, чув. диал. кесеңке, башк. диал. (БҺҺ II: 99, 121) казанка, кәзәңке, кәҗинкә, кәзүнкә «кәзәнке» < рус. диал. казёнка id. казна сүзеннән ясалган (казна исә төрки-тат.).